Wiosna nadal nie nadchodzi, a moja tęsknota za szerokimi kadrami, oddechemi słońcem nadal rośnie.
A póki co znów ciasno i portretowo: Maciek i jego eks-niania.
Eks - bo od prawie dwóch lat dzielny z niego przedszkolak . To nie zmienia faktu, że nadal łączy ich fantastyczna więź, którą próbowałam zatrzymać w kadrach.

 

Manufaktura Cukierków, czyli wg Maćkowej nomenklatury fabryka lizaków to miejsce na pewno warte odwiedzenia.
Dla dzieci przeogromna frajda. Dla fotografujących nie lada wyzwanie. Pomieszczenie jest malutkie, słabo oświetlone i...pełne wspaniałych dziecięcych emocji. I choć warunki tak trudne, niesposób oprzeć się chęci uwiecznienia tej radości i ekscytacji w kadrach. 
Oto one:

I na koniec domowy bonus :)

Tak na szybko, bo weekend minął pod znakiem przeziębienia i wizyty w fabrcyce lizaków.
Szybki kadr podczas mycia po lizakowej uczcie.
Zdjęcie pt.  Focused on Maciek - tak właśnie wygląda nasza miłość.

No to dałyśmy spontanicznego glamourowego czadu z Moniką. Zero stylizacji, jak przyszła, tak stanęła przed moim obiektywem i...Ladies & Gentelmen, oto piękna kobieta :).
Podobno dla fotografa najlepszą nagrodą jest powracający klient. Rzeczywiście było mi bardzo miło, gdy przeczytałam Moniki maila: 
Następnym razem biorę więcej ubrań i bez skarpetek :). Możemy sie umówić niedługo (póki Ci się jeszcze nie znudziło).
 Fotografowanie takich modelek nie znudzi mi się pewnie jeszcze długo :).

 

W Walentynki Maćka (i nas) odwiedziła jego ukochana ciocia Monika.

Gdy widzę jak śnisz, przepełnia mnie szczęście.
Kolorowych Snów, Skarbie.

Kryzys projektowy, czyt. wymiękam.
Dlatego dziś tylko wypełniacz.

Chciałbyś być Panem Świata i układać go po swojemu.

To dla mnie najtrudniejszy temat w całym projekcie (na razie ;)). Najtrudniejszy, bo realizacja pierwszego skojarzenia niestety przegrała z moim brakiem śmiałości, by przynieść aparat do pracy i popełnić office'owy kadr dziecięcy.
Pomysł mam. Gdy odważę się go kiedyś zrealizować, na pewno uaktualnię ten wpis.

Ile poniższe zdjęcie ma wspólnego z 3 pm?
Few hours after 3 pm.
Tyle.

Pomysł był banalnie prosty - Maciek i jego fluorescencyjny wątpliwej urody kwiatek  (innych bardziej urodziwych kwiatów w domu chwilowo brak).
Ale z moim dzieckiem nie jest łatwo. Przytargał na "przedstawienie" (tak nazywa rozwieszone tło) odkurzacz, bo...TAK! I wymyślil sobie "odkurzanie kwiatka", co na załączonym obrazku widać .

Od początku projektu miałam pomysł na temat.
Staram się realizować moje pierwsze skojarzenia do (za)danego tematu. W przypadku The number 3 na myśl od razu przyszli mi nasi kochani trzej muszkieterowie. 
Niestety niesposób jest uchwycić ich na czystszym, bardziej poprawnym fotograficznie planie ;).
Zatem chaotycznie, kolorowo, niedzielnie: Gucio, Ignacy i Maciek.

Maciek dziś totalnie niewspółpracujący (żadna nowość ;)), więc i cytat z tym związany:
Which of my photographs is my favorite? The one I’m going to take tomorrow. – Imogen Cunningham

Dziś przewrotnie do idei projektu. Kto powiedział, że zdjęcie musi być zrobione dzisiaj? Jako że projekt jest mój osobisty autorski i ma na celu mobilizować mnie do rozwoju, dziś naginam zasady typowego photo a day challenge i przedstawiam zdjęcie OBrobione dzisiaj :).

Moje i Jego ;)

Jako że na DWO nie zdążylam podpisać listy obecności w lutowym projekcie, znalazłam sobie projekt na moją miarę szyty ;):

Wchodzę rzutem na taśmę dnia piątego, wcześniejsze - nadrobię....kiedyś.